اکتور اتاق فرار کیست و چگونه شما را می‌ترساند؟
همه جا تاریک است و شما به همراه دوستان خود به راهرویی سرد و ترسناک قدم گذاشته‌اید. راهرویی که انتهایش مشخص نیست و با ورود به آن درب ورودی‌اش برای همیشه بسته شده. مطمئناً همه‌چیز خیلی خوب پیش می‌رفت اگر مطمئن بودید که تنها هستید… . اما انگار به غیر از هم‌تیمی‌هایتان، غریبه‌هایی هم در میان تاریکی حرکت می‌کنند. غریبه‌هایی که صدای نفس‌هایشان هر لحظه نزدیک‌تر می‌شود….
اکتور اتاق فرار کیست؟
به‌طور کلی دو نوع مأموریت در اتاق فرار وجود دارد. نوع اول، همان مأموریت کلاسیک و قدیمی است که بازیکنان به مدت یک ساعت در اتاقی حبس می‌شوند و باید با حل معماهای مختلف، کلید خروج را پیدا کنند. در این سبک بازی‌ها، سرعت بازی توسط خود تیم تعیین می‌شود و غریبه‌ای در اطراف نیست که دردسرساز باشد.
اما نوع دوم مأموریت‌ها، شامل اکتورها یا بازیگران زنده هستند. زمانی که گروه بازی در حال کاوش در دنیایی جدید و عجیب هستند. حضور اکتورها باعث می‌شود گروه بیشتر روی سناریوی بازی متمرکز شود و هدف خود را جدی‌تر بگیرد. اکتورها ممکن است سعی کنند شما را بترسانند، غافلگیرتان کنند یا در صورت گیر کردن حتی به شما کمک کنند!
هر اتاق فرار دارای سناریوی مشخصی است. هر سناریو ممکن است بسته به نیاز، کاراکترها یا شخصیت‌هایی را در خود جای دهد. در بازی اتاق فرار می‌توانیم این شخصیت‌ها را در قالب «سوم شخص» یا همان اکتور اتاق فرار ببینیم.
به طور کلی می‌توان گفت که اکتور اسکیپ روم شخصیتی است که یک بازیگر به‌صورت زنده نقش آن را بازی می‌کند و بسته به ژانر و سناریوی بازی، می‌تواند وظایف مختلفی داشته باشد. اکتورها در اتاق فرار به دو گروه اکتورهای تعاملی و غیر تعاملی تقسیم می‌شوند.
اکتورهای تعاملی
اکت یا بازیگریِ تعاملی، فرمی خاص از بازیگری در اتاق فرار است که «دیوار چهارم» بازی را می‌شکند. دیواری که به طور کلاسیک، اکتور را از نظر فیزیکی و کلامی از بازیکن جدا می‌کرد.
در اکت تعاملی، اکتور مستقیماً گروه را درگیر می‌کند و آن‌ها را به مشارکت فعال در پیشبرد بازی دعوت می‌کند. اکتورهای تعاملی ممکن است به غیر از ترساندن بازیکنان (که ساده‌ترین شکل تعامل است) به آن‌ها دستورهای مختلفی دهند یا حتی بازیکنان را تبدیل به شخصیت‌هایی خاص در سناریو کنند.
اکتورهای غیرتعاملی
حتماً تا حالا به تابلوهای نقاشی نگاه کرده‌اید. شخصیت‌هایی که در تابلوهای نقاشی می‌بینید، دارند کار خودشان را می‌کنند و به شما اعتنایی ندارند. در بازی اتاق فرار نیز نوعی اکت تحت عنوان اکت غیر تعاملی وجود دارد که در آن اکتورها در گوشه‌ای به کار خود مشغولند و میان آن‌ها و بازیکنان ارتباطی شکل نمی‌گیرد.
به اکتورهایی که با گروه بازی ارتباط نمی‌گیرند و تنها وظیفۀ اجرای اکت مشخصی را در مسیر بازی دارند، اکتورهای غیر تعاملی گفته می‌شود. البته این را بگوییم که این اکت‌ها علاوه بر اینکه زیبایی بازی را دو چندان می‌کنند، ممکن است سرنخی را در خود داشته باشند. بنابراین حتماً شایستۀ توجه هستند.
هدف از به‌کارگیری اکتور اسکیپ روم چیست؟
بازیگران زندۀ اسکیپ روم در هر چهره و لباسی که باشند، قرار است تجربۀ افراد را از بازی لذت بخش‌تر کنند. این بازیگران سبب می‌شوند سناریو واقعی‌تر به نظر برسد بازیکنها بیشتر درگیر سناریوی بازی شوند. حتی ممکن است بسته به سلیقه و خلاقیت طراحان بازی، از اکتور اتاق فرار برای معرفی موقعیت‌های مختلف بازی، هینت‌دهی یا جلو بردن ماجرای بازی استفاده شود.
استفاده از بازیگران زنده در اتاق فرار، جنبه‌های داستانی بازی را ملموس‌تر می‌کند و بازیکنان را یک قدم به لمس ماجرای حقیقی بازی نزدیک‌تر می‌کند. در واقع بازیکنان به‌جای تماشای اکتور در نمایشگرها یا گوش‌دادن به صدای آن‌ها، می‌توانند اکتور escape room را در فضایی واقعی مشاهده کنند، با او تعامل داشته باشند یا حتی از او سؤالاتی بپرسند.
اضافه کردن هیجان و فشار بیشتر به بازی
حضور سوم شخص (یا به طور کلی شخص دیگر) در اتاق، از نظر روانی به بازیکن این را القا می‌کند که غریبه‌ای در اتاق است؛ یعنی قرار نیست همه چیز خیلی عادی پیش برود و شما فقط با حل چند معما برندۀ بازی شوید.
اکتور اسکیپ روم، حس فوریت و هیجان بازی را تا حدود زیادی افزایش می‌دهد. حال این اکتور ممکن است خودش قربانی یک قاتل باشد که به دیوار بسته شده است یا خودش قاتلی باشد که همه جای مسیر بازی دنبال شماست.
اکتور escape room چه یک زامبی وحشتناک باشد که با دهانی خونین به شما نزدیک می‌شود یا یک هیولای ترسناک از جهانی غریبه، ضربان قلب شما را بیشتر می‌کند و راحتتان نمی‌گذارد. همین هیجان و استرس باعث می‌شود که بسیاری از بازیکنان به دنبال اسکیپ روم‌هایی باشند که اکتور دارند.
اعتبار بخشیدن به سناریو
بازیکن با ورود به مسیر بازی خود را فریب می‌دهد و به گونه‌ای فکر می‌کند که انگار واقعاً وارد دنیایی جدید شده است. حال در این تجربه همه جانبه، وجود اکتور می‌تواند سناریو و فضای داستان را برای مغز شما معتبرتر کند. حتی توانایی تعامل با شخصیتی که در این دنیا وجود دارد، باعث می‌شود احساس واقعی‌تری نسبت به ماجراجویی خود داشته باشید.
به‌خصوص زمانی که اکتور و کارهایش منطبق بر سناریو باشند و شما بتوانید اطلاعات بیشتری در مورد مکان اتفاق، دورۀ تاریخی وقوع آن یا حتی سرنخ‌هایی را از وجود او فاش کنید. اکتور اتاق فرار باعث می‌شود مغز تحلیل‌گر و منتقد شما در این دنیای خیالی، احساس راحتی بیشتری داشته باشد و مدام شما را به اتفاقات بیرون از بازی پرت نکند.
حفظ بازیکنان در مسیر سناریو
بازیگران زنده این توانایی را دارند که به‌عنوان یک سیستم راهنمایی و هینت‌دهی برای گروه‌ها عمل کنند. آن‌ها می‌توانند بازیکنان را در مسیر فکری درستی برای حل معماها نگه دارند و شما را به هر چیزی که ممکن است کمکتان کند، راهنمایی کنند. اگر گفتید این سیستم هینت‌دهی چگونه به افزایش حس غوطه‌وری کمک می‌کند؟
چطور می‌توان از بازیگران زنده در اتاق فرار استفاده کرد؟
این سؤال نیز ممکن است بسته به سلیقۀ طراحان بازی، پاسخ‌های متعددی داشته باشد. ما به چند نمونه از ایده هایی که می توان از اکتورها در اسکیپ روم استفاده کرد، اشاره می‌کنیم.
استفاده از اکتور اسکیپ روم به عنوان بخشی از داستان
همان‌طور که گفتیم، ممکن است از بازیگران زنده به‌عنوان شخصیتی خاص در جهان داستان استفاده شود. شخصیتی که یا شما را در انجام مأموریت کمک می‌کند یا با رفتارهای خاصی که انجام می‌دهد، نوعی عمل بازدارنده دارد.
در هر دو صورت، درست مانند بازیگران سینما و تئاتر، اکتور اتاق فرار نیز باید با یک پیشینۀ شخصیتی و ذهنی مشخص آماده‌سازی شود تا دیگر چیزی خارج از دنیای اتاق فرار بروز ندهد. مثلاً شخصی که قرار است در یک پروندۀ جنایی، شخصیت قربانی را در اتاق بازی کند، باید به‌درستی دربارۀ شخصیت اصلی که از او اقتباس شده تحقیق کند.
بسته به خلاقیت طراحان بازی، شخصیت‌های داستانی ممکن است اطلاعات ارزشمندی را بدانند تا شما را در مسیر درست راهنمایی کنند یا حتی مستقیماً به شما در حل یک معما کمک کنند. در هر صورت، اگر بازی اکتورهای تعاملی دارد و این‌طور استنباط کردید که اکتورها می‌توانند به‌عنوان سیستم هینت‌دهی عمل کنند، صحبت با این شخصیت‌ها در مواقع لازم بسیار مفید و مؤثر خواهد بود.
استفاده از اکتور به عنوان سد راه
پیش از این هم گفتیم که هدف اصلی برخی اکتورها در اتاق فرار، بازدارندگی و اتلاف وقت شماست. این هدف ممکن است با دادن اطلاعات نادرست، پرت‌کردن حواس شما، ترساندن و صحبت‌های بی‌مورد انجام شود. این اکتورها بازی را چالش‌برانگیزتر می‌کنند و می‌توانند ماجراجویی شما را تا حد زیادی سخت‌تر کنند.
به‌عنوان‌مثال، ممکن است ورودی منطقه‌ای حیاتی در بازی را مسدود کنند یا مانند دشمنان خونی شما عمل کنند و بازیکنانی را که بیش از حد تنبل یا بی‌دقت هستند، دستگیر کنند! در هر صورت، تعامل و توجه زیاد از حد شما به این اکتورها در اغلب موارد بازدارنده است. اگر بازی دارای دو نوع اکتور خوب و بد باشد، اینجا کمی کار برای بازیکنان سخت‌تر می‌شود. چون حالا باید بفهمند چه کسی را باید در جهان بازی باور کنند؟
استفاده از اکتور اتاق فرار به عنوان ابزار جامپ‌اسکیر!
به‌جرئت می‌توان گفت متداول‌ترین انواع اکتور در ایران، اکتورهای جامپ‌اسکیر هستند. اکتورهایی که بعضاً بدون داشتن هیچ هدفی در سناریو، فقط برای ترساندن بازیکن در اتاق ظاهر می شوند! حتی دیده شده که اصلاً ژانر بازی ترسناک نیست، اما چندین بار در بازی از این اکتورها استفاده شده!
